Zaterdag 2 oktober 2021
Sinds enige dagen heb ik mijn intrek genomen in de huiskamer in de Citymarketing store aan de spoorstraat in Den Helder. Afgelopen zaterdagmiddag hield ik mijn eerste open huis.
Ik kwam ik gesprek met Anja. Op de vraag waarom ik mij definitief zou vestigen in Den Helder gaf zij een overtuigend antwoord. Anja was namelijk zelf een jaar geleden teruggekeerd naar de stad van haar jeugd, Ze wilde de wind weer voelen. Schone lucht inademen. Ze miste de zee en het fietsen door de duinen. Ze miste het schijnsel van de vuurtoren. Als kind viel zij in slaap terwijl het licht van de vuurtoren banen trok door haar kinderslaapkamer. Ze woont nu in het centrum. Lekker dicht bij de winkels.
Net als het echtpaar dat in de flat boven de Citymarketing winkel woont. Ze lieten mij een foto zien van hun uitzicht vanaf hun balkon. Ik was overdondert. Je kon de dijk, de zee en het eiland Texel zien liggen. Wij hoeven niet meer naar Spanje hoor, zeiden ze.
Drie vriendinnen met rollators deden ook mijn huiskamer aan. Ze waren al op leeftijd. Gelukkig kan je met de bus, de trein en de taxi overal naar toe. Als U hier komt wonen moet U gewoon bij een clubje gaan. Er zijn er genoeg. Zo leert U andere mensen kennen. Nadat ze zich tegoed hadden gedaan aan een kopje thee en weer opgewarmd waren trokken ze weer verder om een rondje winkels te doen. Terrasjes zijn er genoeg. Ook op Willemsoord. Daar ben ik nog niet geweest. Maar dat ga ik zeker doen. Reserveren is niet nodig hoor. Er is plaats genoeg, verzekerden de dames mij.
Ik raakte ook nog in gesprek met een mevrouw die in de Schooten woont. Ze is op zoek naar een huis met een tuin. Maar ze wil wel in de Schooten blijven. Daar woon je heerlijk. Ik hoop dat het lukt. Ze wenste mij ook veel succes met mijn zoektocht want ook in Den Helder is het wel moeilijker tegenwoordig om een huis te vinden. Ik kwam er achter dat ook kinderen graag in Den helder wonen. Je kunt namelijk overal zwemmen en wadlopen. Alles is met water. Zelfs de musea. We bedachten het woord MU-ZEE-A.
Ook weet ik nu dat zeekadetten geen broodjes zijn maar dat ze varen op een boot.
Heel wat wijzer sloot ik mijn zaterdag middag af.
Groet, Dolores